Wilhelmus van der Bruggen werd op 15 december 1806 gedoopt in Vught. Hij was de zoon van Adrianus Gerhardus van der Bruggen en Arnolda Aalbert van Gemert. Zij hadden al eerder een zoon Wilhelmus gekregen, op 13 oktober 1805, maar deze zoon overleed op 19 december 1805. Als getuigen traden Sebastianus van der Bruggen en Barbara Gerardi van der Bruggen op. Als hij in dienst moet, is hij een man van 1 meter 66 lang, met blond haar en blauwe ogen. Hij werkt als landbouwer, net zoals zijn vader. Daarnaast woont hij nog thuis. Misschien heeft hij dus meegeholpen op het land waar ook zijn vader werkte.

Wilhelmus is voor 1830 naar 's-Hertogenbosch verhuisd. Vanaf dat jaar doet hij namelijk mee met de Bossche processie naar Kevelaer, waarvoor hij in 1880, als hij dat voor de vijftigste maal doet, een medaille krijgt. Vanaf 1846 tot minstens 1871 is hij er ook vaandeldrager. Het lijkt erop dat deze processie een belangrijke rol in zijn leven heeft gespeeld.

Hij trouwt uiteindelijk op 18 januari 1865 met Joanna (Anna) Nederveen, een 57-jarige vrouw, geboortig van Engelen. Op dat moment is ze al te oud om kinderen te krijgen, hij verwekt dan ook geen nageslacht. Op het moment van zijn trouwen is hij metselaar. Als getuigen treden Johannes van der Bruggen, zijn broer en meester metselaar (51), Cornelis van der Bruggen, de zoon van zijn half-broer Gerardus en metselaar (26), Henricus Kluytmans, de man van de dochter van zijn half-broer Gerardus en meester broodbakker (36) en Franciscus Hernicus van den Heuvel, zwager van Joanna Nederveen (49). Het zou best kunnen dan Wilhelmus samenwerkte met zijn broer Johannes en zijn neef Cornelis. Hij is 8 jaar getrouwd geweest, want op 21 februari 1873, half 12 's morgens, overleed Joanna.

Na het overlijden van Joanna is Wilhelmus nog terug te vinden in de adresboeken van 1875 en 1881. In 1875 wordt hij genoemd als meester metselaar, wonende op (nu) Vughterstraat 148. Tussen 1875 en 1881 is hij verhuisd en gestopt met werken, hij woonde daarna op (nu) Vughterstraat 28B en was particulier. Hij had dus genoeg geld om zelf in zijn oude dag te voorzien. Het lijkt er wel op dat er een goede band bestond tussen de broers Johannes en Wilhelmus, want twee van Wilhelmus' medailles zijn in zijn erfenis nagelaten aan de nazaten van Johannes. Misschien is dat ook niet verwonderlijk, aangezien zij samen in 's-Hertogenbosch woonden, ver van de anderen. Nadat Johannes in 1889 was overleden, hebben zijn kinderen misschien wel de zorg gedragen voor zijn broer, Wilhelmus. Hij overleed uiteindelijk op 19 december 1891, 85 jaar en 4 dagen oud.

Dit verhaal is geschreven door W.R.J. Vermeulen en voor het laast bijgewerkt op 08-01-2023. Bronnen voor de afbeelding(en): eigen werk (medaille).